30 Augustus 2015 was het zo ver.
Geen voltallig groepsgevoel om hellingen te verkennen bij de A-ploeg en participerende B-ploeg leden, maar wel de uitspraak: “We gaan vandaag plat rijden”. Al ben ik voorstander om dialect te gebruiken en vind ik dialect een lelijk woord, noem het gewoon onze moedertaal Zuid-Oost-Vlaams.
Toch bij fietsen bekruipt mij steeds een slecht gevoel als er gezegd wordt om plat te rijden en niet: we gaan een vlakke rit rijden of zoiets. En nu was het weer zo ver. Het liep wel goed, van bij de start en snel hadden we een gemiddelde van 32 à 33 km/u, iets te veel grote wegen, lees fietspaden, lees kans op ongevallen of lek rijden. Maar toch. Vandaag gingen we kilometers maken.
Een dikke 110km zat er wel in. In de terugweg waren we Wetteren al voorbij tot… iemand lek reed, lees plat reed. Lekke band vooraan. Viel nog mee. Maaaaaaaar… nog niet één kilometer verder zelfde fiets, achteraan lek. Daar ging de hoop en al het werk om de kilometers eens flink op te trekken. Jammer, doch de sfeer was goed en geen gewonden of materiaal breuken.
Dus uiteindelijk toch een goede afloop en “slechts” 97km met een gemiddelde van 31km/u.
Dus a.u.b. zeg vlak rijden, een vlakke rit rijden, enz… maar mijdt het woorden “plat rijden”.
Een beetje bijgelovig zijn mag wel… 🙂
